Azalie japońskie

To ich pierwszy sezon w naszym ogrodzie. Nie okryliśmy ich na zimę, mając nadzieję, iż wysoka mrozoodporność w połączeniu z raczej łagodną pogodą zda egzamin i nic się z nimi nie stanie. Niestety odbiło się to troszeczkę na kwitnieniu, wprawdzie wszystkie zakwitły lecz nie tak obficie jakbym tego oczekiwała... No cóż, trzeba być cierpliwym!

Nasz azaliowy zakątek znalazł swoje miejsce przy tarasie. Pamiętajcie żeby starannie zaplanować sobie gdzie zamierzamy je posadzić, zachowując minimum 40 cm odstępy. Dostępne w centrach ogrodniczych sadzonki są wprawdzie małe, jednak nie zapominajmy iż już 10 letnie rośliny osiągają ok 1m wysokości i przy odrobinie szczęścia tyle samo szerokości.

Azalie najlepiej podlewać deszczówką bądź w przypadku jej chwilowego braku uprzednio podgrzaną na słońcu wodą z konewki, pamiętając przy tym aby zbytnio nie przelać rośliny.

Do naszych kompozycji wybraliśmy odmiany:

- Geisha Purple (zdj 1), Kermesina (zdj. 2), Kermesina Alba (zdj. 3), Maruschka (zdj. 4),

Grujecznik japoński

Grujecznik jest zaliczany do najpiękniej przebarwiających się drzew. Opadłe liście wydzielają zapach podobny do karmelu bądź waty cukrowej.

Podobno rośnie ok 50 cm rocznie. Nasze drzewko ma ok 2m i ważne zadanie do wykonania- ma być głównym źródłem cienia w ogrodzie i zarazem jego największą ozdobą.
Pamiętajcie, że grujeczniki nie tolerują suszy.

Jego jesienne wybarwienie głównie zależy od miejsca w którym zostało posadzone- im bardziej w słońcu tym kolory bardziej intensywne.
Okazy rosnące na stanowiskach słonecznych i suchych jesienią przebarwiają się na ceglasto, pomarańczowo i różowe, te rosnące w cieniu- na łososiowo i żółto.

Klon palmowy KATSURA

Udało nam się zdobyć najbardziej pożądany klon japoński! Zakupiliśmy go przez internet i posadziliśmy w donicy na tarasie.

Nie zniechęciła nas mała sadzonka (ok 25cm ), wyglądająca co tu dużo mówić śmiesznie i niezbyt imponująco.
Wystarczyło 5 dni, nieco uwagi i dobra opieka a drzewko odwdzięczyło się nam tym co ma najlepsze!

Zaczęły pojawiać się poskręcane cudne listki.

Drobno powcinane liście rosną na płaskich, często łukowo zwieszonych pędach tworząc bardzo malowniczy pokrój. Odmiana Katsura wyróżnia się tym, iż wiosenne- żółte lub jasno zielone liście otoczone są rdzawą kontrastową otoczką. Ten ciekawy "trick" sprawia że mamy jesień wiosną.

Jak wszystkie klony i ta odmiana preferuje miejsca słoneczne, półcieniste, osłonięte od wiatrów. Co do gleby to przygotujmy dla nich podłoże przepuszczalne i kwaśne oraz dbajmy o to by drzewko miało wilgotno.

Jabłoń ozdobna- Royalty

Tę odmianę ozdobnej jabłoni wybraliśmy przede wszystkim ze względu na jej piękne rubinowo- purpurowe liście i cudowne ciemnoróżowe kwiaty!

 Posadziliśmy ją zgodnie z  zasadą komponowania ogrodów japońskich- mówiącej iż kwitnące drzewka owocowe należy sadzić po wschodniej stronie.
Podobno stosowanie się do zasady kompozycji i doboru drzew i ich stosowanie " przez zadowolenie bóstw czterech stron świata daje właścicielowi szlachetność, bogactwo, zdrowie i długie życie".

Drzewko osiąga ok 5 m wysokości a jego stożkowa korona średnicę ok 3m. Wymaga stanowiska słonecznego i niezbyt wilgotnego.
Pierwsze liście pojawiły się na niej pod koniec marca, tak więc drzewko jest ozdobą ogrodu już wczesną wiosną - i nie przestaje nią być aż do późnej jesieni, wtedy bowiem zawiązuje małe czerwone owoce.

Nasza jabłonka to jeszcze bardzo młode drzewko, szczerze mówiąc nie mogę się już doczekać aż osiągnie imponujący rozmiar i będzie prawdziwą ozdobą ogrodu.

Szafirki

Tak samo jak w przypadku kosaćców, cebulki szafirków do ziemi trafiły we wrześniu. Trzymając się zasady, iż drobne kwiatki sadzimy przy pniach drzew- szafirki zdobią wierzbę japońską.

Kwiaty te dobrze rosną w miejscach słonecznych, na glebach lekko kwaśnych lub obojętnych lecz próchniczych i wilgotnych. Okres kwitnienia szafirków przypada na kwiecień - maj.

Forsycja Golden Time

Złota non stop! Miała rozświetlić stosunkowo ciemny zakątek ogrodu.

Wspaniale prezentuje się na ciemnej korze, szczególnie po deszczu- wtedy bowiem intensywnie wybarwione liście zdają się lśnić jeszcze bardziej.

Krzew wydaje się rosnąć stosunkowo szybko. Nasz posadziliśmy w zeszłym roku, był wtedy o połowę niższy, przy czym załapał się też na pierwsze przycinanie. Przycinam, gdyż chcemy uformować ją na bonsai ( podobno ta odmiana jest do tego idealna- zobaczymy). W tym roku, chyba ze względu na mały jeszcze pokrój, forsycja właściwie nie kwitła. Od razu pojawiły się listki, a wśród nich nieśmiało- pojedyncze żółte kwiaty.

Jest to roślina tolerancyjna co do gleby i mało wymagająca. Nieprzycinana potrafi osiągnąć wysokość ok 2 m.

Forsycja symbolizuje pracowitość i skromność mieszkańców.

Wierzba japońska- Hakuro- Nishiki

To dekoracyjne drzewko posadziliśmy tuż przy tarasie. Ze względu na jej charakter- jest szczepione na pniu a jego korona będzie formowana na kulę -  pozwoliliśmy sobie na drzewo tak blisko domu. Póki co umieszczę zdjęcia, które przedstawiają wygląd łodyg.

Wierzba ta wymaga stanowiska słonecznego i wilgotnej gleby, wymaga przycinania i polecam wykonywać ten zabieg minimum trzy razy w roku, gdyż pobudza to drzewo do zagęszczania swojej korony. 

Pamiętajcie o obfitym podlewaniu rośliny, szczególnie latem! 

Magnolia pośrednia- Lennei Alba

W naszym przydomowym ogrodzie nie mogło zabraknąć magnolii, z całą swą kruchą urodą i orientalnym wdziękiem. Majestatycznie biała, jeszcze stosunkowo młoda sadzonka ( ok. 70 cm) znalazła swoje miejsce w sąsiedztwie rododendronów i miłorzębu japońskiego.

 Odmiana na którą się zdecydowaliśmy to Lennei Alba, jedna z najpiękniejszych białych odmian. Ma ona wytworne, mięsiste duże kwiaty. Zawiązuje także okazałe owoce, które na jesieni robią się karminowe. Wyróżnia się dużymi skórzastymi liśćmi oraz zwartym krzaczastym pokrojem. Nasze drzewko zaczęło kwitnąć na początku kwietnia i z początku faktycznie zachwycało swymi małymi jeszcze ale jakże pięknymi kwiatami.

Niestety pogoda w kratkę i nieznośna aura sprawiły, iż licznie rozwijające się pąki nieco przemarzły, do tego doszły opady deszczu... Cieszy mnie jednak fakt ukazujących się malutkich listków i kilkunastu nierozwiniętych jeszcze w pełni pąków niosących nadzieję na ukazanie się tych cudownych kwiatów.

Pamiętajcie, że magnolie to bardzo delikatne i wrażliwe rośliny. Nie lubią przesadzania, stanowisk na których narażone są na wiatr oraz zbytniego podlewania. Oczywiście w okresie letnim dostarczajmy jej odpowiedniej wilgotności ale uważajmy. Na zimę należy je okryć. W kolejnych postach będę Was informować o stanie magnolki, tymczasem życzę wszystkim pogodnej aury i zapraszam do odwiedzania mojego bloga!

Cebulica- scilla siberica

Ta niewielka roślinka dorasta do ok. 25cm a jej zwisające fioletowo niebieskie kwiatki kształtem przypominają dzwoneczki. Cebulica doskonale dostosowuje się do każdych warunków, jednak lepiej rośnie na glebach lekkich.

Roślinka zalicza się do tzw. "samosiejek" więc mam ogromną nadzieję, że z czasem stworzy poduszeczkę drobnych kwiatków.

Cebulki wsadziłam do gleby we wrześniu 2011 (głębokość ok. 7-8 cm) i mimo niezbyt nasłonecznionej lokalizacji wiosną wyszły wszystkie!

 Jest to roślinka mrozoodporna, jednak w mroźne a bezśnieżne zimy poleca się ich okrycie. 

Pigwowiec japoński

Bardzo okazały i dekoracyjny krzew. Nie mogło go zabraknąć w naszym ogrodzie.

Polecam go nie tylko ze względu na bezproblemową niemal uprawę ( nie ma wymagań co do gleby, doskonale znosi Polską zimę, poradzi sobie z suszą) ale przede wszystkim z powodu jego pięknych ozdobnych kwiatów - przypominają kwiaty jabłoni.

Kwiaty zdobią krzew od połowy kwietnia do maja i jest ich naprawdę bardzo dużo.

Krzew dorasta do 1m wysokości, jest dosyć rozłożysty dlatego warto go przycinać!

Pamiętajcie jednak, że kwiaty kwitną na 2 letnich i starszych pędach więc bądźcie ostrożni z jego formowaniem.

Często zdarza się, że pigwowiec powtarza kwitnienie w sierpniu. Mam nadzieję że i nasz okaz jeszcze raz zachwyci nas swoją urodą pod koniec lata.

Nie zapominajcie, iż pigwowiec to nie tylko ozdobny krzew, późnym latem na jego gałązkach pojawiają się owoce, które nadają się na przetwory i nalewki.

kosaćce karłowate

Irysy- kosaćce karłowate

Okazały się pierwszym zwiastunem wiosny w naszym ogrodzie. Posadzone jesienią wśród drzew nieśmiało zaczęły pojawiać się już w pierwszej  połowie marca. 

Malutkie, ale jakże ozdobne.

Pod każdym z drzew posadziłam mieszankę 20 cebulek irysów botanicznych. Wszystko zgodnie ze wskazówkami na opakowaniu... Niestety nie wszystkie cebulki uraczyły nas kwiatami, a roślinki wychodziły stopniowo. Najpierw żółte, potem fioletowe i niebieskie. Mimo zmiennej wiosennej aury nadal się utrzymują! 

Polecam się aby sadzić je na stanowiskach słonecznych lub średnio zacienionych obracając cebulkę kwiatową piętką do dołu. Przed wysadzeniem należy przechowywać je w suchym i chłodnym miejscu. 

Literatura podaje, iż kwitną one w maju. No cóż... Nasze wyszły na świat bardzo wcześnie!
W czerwcu można zająć się rozmnażaniem roślin, rozdzielając młode kłącza od starej części karpy. Ja z tym zabiegiem poczekam do przyszłego roku, gdyż nasze cebulki są jeszcze zbyt małe.

Do tematu irysów z pewnością powrócę. Zachęcam Was do umieszczania swoich uwag bądź własnych obserwacji. Pozdrawiam